با لعن عدو صفا بگيرد دل من

با عشق علي جلا بگيرد دل من

با همرهي حب علي ،بغض عدو

 تا عرش خدا نوا بگيرد دل من

به ابولؤلؤچه كردي، آقا مرحبا

شاد كردي قلب حيدر، قلب زهرا مرحبا

قتل آن خصم علي و فاطمه

داده بر تو شهرت دنيا و عقبا مرحبا

اي آنكه بود فاحشگي يك صفتت

لعنت به تو و آن پدر بي خردت

گويند كه لعنت نكنيد اين زن را

لعنت به تو هر آنكه دارد به دلش محبتت

گنبد فيروزه اي دل را به يغما ميبرد / هر كجا حيدر بود دل را همان جا ميبرد

آنكه در اينجا بود نامش بود بابا شجاع / هر كه باشد خصم زهرا،زنبه اش را مي درد

نقي پاك است و پاكي آفرين است

نقي عشق است عاشق آفرين است

بُكن در گوش خود اين را تو شاهين

نقي پور اميرالمؤمنين است

شنيدم همچو بزدل در فراري

سرانجام اهانت بر امامت اينچنين است

برو اي بي پدر دنبال نسلت

كه ذات دشمن مولا همين است

عيان شد بر علمدار حسين كردي جسارت

كه لعن عالمين سويت رهين است

بترس از ذوالفقاري كه بُود در دست مهدي

كه ايشان هم گرفتار يل ام البنين است

امام گفته گر دين هم نداري باش آزاد

كه معيار مشخص گشتن انسان همين است

تو كه در بند شيطان و شياطين زادگاني

درگر حرفي ز آزادي مزن خويت همين است

و در آخر مرا يادي ز شعر سيد افتاد

كه مضمون و مضامينش چنين است

به كوري دو چشم اهل بدعت

فقط حيدر اميرالمؤمنين است