يا عباس

دوست دارم شبي درحرمت ناله زنم، يا عباس

يا به دست قلمت سجده زنم، يا عباس

مگر اين نيست، كاشف الكرب شه شاهاني

پس گشا كرب من اي شاه كرم، يا عباس

بر در آن شاه چون عباس حيدر شد غلام / كفر باشد همچو مايي بازگويد اين كلام

آنكه گفتش حضرت ارباب جانم به فدات / جز همان يك بار ،بنشسته نفرموده سلام

اي كه طعنه ميزني بر كلبي اين آستان / بشو از من در تمام عمر خود،اين يك كلام

كلب اين درگه شدن دارد بسي هم افتخار / من سگ كوي حسين ابن عليم والسلام

روي زيبا بر سر كوي مجانين الحسين / نيست جز روي ابوفاضل علمدار حسين

اي كه نالاني چرا دل از كفت بيرون بود / حك نما در ذهن خود روي علمدار حسين

چشم شهلاي اباالفضل علي عاشق كش است / به چه چشم و قامتي دارد علمدار حسين

روي بازش را نديده دشمن پست علي / من بنازم اقتدار حضرت عباس،سردار حسين

اصل هر فضل و كرامت حضرت بوفاضل است / مظهر عشق و ادب يعني علمدار حسين

من حيدريم

من عاشق روي اباالفضل عليم                       از عشق اين پور و پدر من منجليم   

من شير پاك خوردم پس باشد شعارم            من حيدريم ،حيدريم،حيدريم